Derdim çoktur, hangisine yanayım!

Boğazım kurudu bağıra bağıra birader!

"Amerika son yirmi yıldır toryum madenini elektrik üretmek için kullanıyor" diyorum. 

Petrole yapılan indirimin anlamını izah ediyorum, dampingin sebebini yazıyorum. Kan kusuyorum, geceleri yatamıyorum, kahroluyorum, çırpınıyorum. 

Suriyede'ki savaşın asıl nedenini anlatıyorum. 

"Durun kalabalıklar bu cadde çıkmaz sokak" diyebilmek, bunu yaparken, uçuruma doğru giden ülkesinin önüne vücudunu takoz yapabilmek. Bu yazdığım şeyler yüzünden başıma neler gelebilir farkında bile değilsiniz siz. Niye yapıyorum bunları? Derimin yüzülüp, kafamın kopacağını bile bile ateşe niye dalıyorum? 

Bakın benim belediyelere satmak için yetiştirdiğim lalelerim, TRT'de çıkmaya çabaladığım bir programım, hayatta birkaç eski arkadaşımın dışında kimseye bir mihnetim, yazdıklarımdan dolayı kazandığım ya da kazanmayı düşündüğüm bir kuruşum yok. Kimseye yalakalık yapma gibi bir derdim de yok!! 

Türkiye Cumhuriyeti Devleti sınırları içerisinde acılar, dinli dinsiz kapitalist patronlar, açlık, sefalet ve işkenceci polisler dışında fazla bir anım da yok! 

Size sakin sakin bütün bildiklerimi aktarmaya çalışıyorum. Bunu yaparken hiçbir beklentim de yok. Hayatta tek derdim var. Vatanımda insanlar, çocuklar, kadınlar zebun olmasın. Irzımız, namusumuz sokaklara düşmesin. Mabedimin üstüne namahrem eli değmesin!! 

Eşeğe anlatsan bu kadar şeyi, eşek, "Ne oluyor bir bakayım birader!" diye merak eder.

Dünya üzerindeki herhangi bir hayvani olaydan haberdar etsen yirmi makale ile hayvan dile gelir konuşur sorar kardeş sen ne diyorsun diye!