Türkiye nereye?

Damadın oyun dışı kalması ve ekonomide iplerin görece biraz da bağımsız, özgür karar alabilecek isimlerin eline geçmesi Türkiye için de Cumhurbaşkanı Erdoğan için de görece iyi gelişme olarak görülebilir.

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın danışmanlar yönünden çok şanslı olduğunu söylemek zor. Aralarında her ne kadar iyi eğitim almış, gerçekten işinin ehli olanları tenzih edecek olursak tablo maalesef bu.

Son birkaç haftada yaşadığımız üç beş olay bile Erdoğan’ın bizzat kendi ekibinin içindeki belli bir grup tarafından özellikle gülünç duruma, zor duruma düşürüldüğünü görmek ve söylemek için kahin olmaya gerek yok. Manşetlere bakın yeter.

Görünen köy kılavuz istemiyor.

***

Cumhur İttifakı’nın ortağı MHP tek başına baraj altı. Erdoğan neden MHP’nin, Bahçeli’nin yanında eziliyor, ya da öyle bir görüntü veriyor anlamak mümkün değil?

***

AK Parti neden Kürt halkını kendisine küstürdü? Halbuki kazanmıştı.

Türkiye ABD, Rusya ve İngiltere’ye karşı Suriye’de daha dik dururdu böylece.

Bütün Batı; İngiltere, Fransa, İtalya, özellikle Rusya… ABD’nin askeri taşeronluğunu yaptıkları için Türkiye’ye kızgınlar.

Defacto Kürt devleti kuruldu zaten.

Türkiye Doğu Akdeniz’de gerçekten petrol için mi varlık gösteriyor. Yoksa terör koridorunu, Rusya ve Suriye’nin buradaki üs ve faaliyetlerini göz hapsinde tutmak için mi?

Türkiye büyük devlet. Vesselam.

***

İç politikada çarşı karışık.

Milliyetçilik ve aşırı sol var artık. Ama İslamcı bir parti olmayacak, eskisi gibi destek-karşılık bulması mümkün değil bu toplumdan.

Güven endeksinde Erdoğan’ın partisi ile arasında oluşan uçurum günden güne büyüyor.
Erdoğan’ın kredibilitesi AK Parti’nin çok önünde halk nazarında.

***

Türkiye’de anarşinin yeniden hortlatılması sinyallerini yaşıyor görüyor.

Yazık ki ne yazık.