Koşulsuz Sevgi!

Canı yanmış insanlar diğer insanların canını acıtır.

Sevimsiz kalıplar nesilden nesile aktarılır, ancak seçimlerimizle zinciri kırabiliriz.

Kızgınlığı sempati ile karşılayın. Küçük görmeyi şefkatle karşılayın. Zalimliği anlayış ile karşılayın. Yüzünü ekşitenleri gülücüklerle karşılayın.

Kusuru unuttuğunuz zaman affedecek hiçbir şey kalmaz. Geleceğin silahı Koşulsuz Sevgidir.

Bir zamanlar nazik yaşlı bir adam ile huysuz bir komşusu varmış.Her gün komşu yaşlı adamın garaj yoluna çöp döker veya ona korkunç isimlerle seslenirmiş. 

Bir gün, yaşlı adam artık komşunun bu saçmalığına bir son vermeye karar verir. Çok yaşlı olmasına rağmen çim biçme makinesini komşusunun bahçesine çeker ve çimleri biçmeye başlar. Tam bitirmek üzereyken komşusu gelir.

' Seni deli yaşlı adam , ne yapıyorsun?' diye sorar komşu.'Neden çimlerimi biçtin?'

'Senin için yapmadım' der yaşlı adam.'Kendim için yaptım.'

Komşu bu iyilikten o kadar etkilenir ki bir daha yaşlı adamı hiç rahatsız etmez.

Yaşlı adam derin bir gerçeği biliyordu.O gerçek koşulsuz sevgi idi ve nefreti yenebilen tek şeydi. 

Ne zaman düşmanlarımıza bile sevgi sunabiliriz o zaman karanlıklarını yok edebilir ve nefretlerini eritebiliriz.

Karanlıklarımızla buluştuğumuz koşulsuz sevgiye dönüştürdüğümüz günlere!